جوراب جادویی نانو ساید

تعریف نانو تکنولوژی

نانو تکنولوژی علم هنر و توانایی ریز کردن عناصر و کنترل آن در اندازه نانومتری می‎باشد.

به عبارت دیگر فن‎آ وری و تحقیقات در سطوح اتمی و مولکولی و خلق استفاده از سیستمهایی که به خاطر اندازه کوچک خود خواص و عملکرد نوینی دارند (این محدوده بین 100-1 می‎باشد.)

قيمت : 7800تومان
قيمت : 6500 تومان

مزیت چندگانه نانوسید:

        خصوصیات ضد میکروبی (ضد باکتری، ضد ویروسی و ضد قارچی)

       غیر سمی بودن

        اعطای کارایی مناسب با مصرف مقادیر کم

         پایداری مناسب خصوصیت آنتی میکروبیالی پس از چندین مرتبه شستشو

       عدم ایجاد حساسیت و آلرژی

         ایجاد خصوصیت ضد الکتریسیته ساکن

         امکان هم زمان نمودن فرآیند رنگرزی و آ«تی میکروبیال نمودن کالا

قيمت : 7800تومان
قيمت : 6500 تومان

قابلیت جوراب حاوی نانوسید

         نگهداری پا به صورت نسبتاً خشک و با طراوت بدون ایجاد حساسیت

         از بین برنده باکتری‎های ایجاد کننده بو

حافظ توازن بیولوژیکی پوست و طراوت بهداشتی محصول در جریان فعالیتهای ورزشی

         التیام بخش قارچ بین انگشتی پا

قيمت : 7800تومان
قيمت : 6500 تومان

نکات حائز اهمیت

         به منظور حفظ کارایی نانوسید پس از شستشو، جورا ب می بایستی با آب ولرم و بدون اعمال نیروهای شدید شستشو شود.

         جوراب های حاوی نانوسید کارایی خود را حتی تا بعد از چندین بار شستشو حفظ می‎کنند.

-     علاوه بر باکتری‎های بوزای ناشی از تعرق که به واسطه نانوسید از بین می‎روند، جنس کفش و نظافت فردی نیز در دستیابی به خصوصیت ضد بو بودن مؤثر است.

قيمت : 7800تومان
قيمت : 6500 تومان

تخریب کرده اند حرم و بارگاهتان

آنها که زنده اند به لطف نگاهتان

بر روی مهربانیتان چشم بسته اند

با خود نگفته اند چه بوده گناهتان

از نسل هیزم آورشان که عجیب نیست

آتش زنند دوباره دل پر زآهتان

روز سقیفه بود اگر بی حرم شدید

یا بین کوچه بود که بستند راهتان

اول زدند مادر و بعدش حسینتان

افتاد بین تیغ و نیزه و شد قتلگاهتان

وقتی رسید یوسف کنعان فاطمه

با او بنا کنیم حرم دلبخواهتان

فعلا نشسته است و زغم آه می کشد

کنج بقیع در شب تار و سیاهتان

عالمی باز پر از ظلم و ضلالت شده است

قصه ی خانه خرابی تو عادت شده است

از همین خاک غریبی که شده سهم شما

بغض شیعه ست که مملوی شکایت شده است

زائرت سوخت از این غربت و این سوختنش

می توان گفت که با سوز تو قسمت شده است

لحظه ی روضه ی مادر شده قلبم لرزید

روضه اینبار فقط ذکر حکایت شده است:

دست در دست حسن بود در آنجا مادر

ناگهان دید که یک کوچه ای خلوت شده است

ناگهان دید که دست حسنش می لرزد

بعد از این میخ در و سینه روایت شده است

پشت در بود که فریاد زدش "یا حیدر"

محسنت پر،بیا وقت وصیت شده است

***

گنبدی نیست در آنجا و نه حتی یک شمع...

این بقیع است که آیینه ی غربت شده است

نه قبله در تو که قبله نماست در تو بقیع

نه کعبه کعبۀ اهل ولاست در تو بقیع

هزار مرتبه برتر از عرش حق هستی

نیاز خانۀ اهل سماء است در تو بقیع

سکوت محض تو در اوج غربت تاریخ

نماد نالۀ قلب خداست در تو بقیع

همین که بی حرم و گنبدی و گل دسته

نشان ز واقعه ای غم فزاست در تو بقیع

به هر دو عالم اگر فخر می کنی چه عجب

مزار مادر شاه وفاست در تو بقیع

به اشک نم نم خود زائرت سحر می گفت

شمیم علقمه و کربلاست در تو بقیع

اگر چه مهد ولایی، به کربلا نرسی

کجا سری ز تن خود جداست در تو بقیع

کنار تربت مادر به یاد کرب و بلا

صدای نالۀ مهدی رساست در تو بقیع

اشعار هشتم شوال

سالروز تخریب قبرستان بقیع

***

كاش درهای صحن وا بشود

شوق در سینه ها به پا بشود

كاش با دست حضرت مهدی

این حرم نیز با صفا بشود

كاش با نغمه حسین حسین

این حرم مثل كربلا بشود

در كنار مزار ام بنین

طرحی ازعلقمه بنا بشود

پس بسازیم پنجره فولاد

هر قدر عقده هست وا بشود

چارتا گنبد طلایی رنگ

چارتا مشهد الرضا بشود

این بقیعی كه این چنین خاكی است

رشك پروانه های افلاكی است

متن کامل این ترکیب بند را در اینجا بخوانید

حسن شدی که غریبی همیشه ناب بماند

رد دو دست ابالفضل روی آب بماند

حسن شدی که سوال غریب کیست درعالم

میان کوچه وگودال بی جواب بماند

حسین نیز غریب است اگرشبیه برادر

ولی بناست بقیع حسن خراب بماند

کمی زغصه ی تو رخنه کرده است به بیرون

تفاوت زن چون "جعده" و "رباب" بماند

به احترام حسین سه روز مانده به گودال

بناست زائر تو زیر آفتاب بماند

اشعار امام زمان عجل الله

به مناسبت هشتم شوال سالروز تخریب قبرستان بقیع

***

دارم دلي از اميد و غم مالامال

در آتشم از ماتم هشت شوّال

اما به تو و ظهور تو دل بستم

بازآي که برپا شود اين صحن امسال

***

با آمدنت اگر قيامت برپاست

تيغ تو بلاي جان وهابي هاست

در مقدمت اي منتقم آل الله

اين گنبدِ ريخته، به پا خواهد خواست

 به مناسبت هشتم شوال سالروز تخریب قبرستان بقیع

***

در جهان، هم شأن و همتائی کجا دارد بقیع؟

چون که یک جا، چار محبوب خدا دارد بقیع

نور چشمان رسول و پور دل بند بتول

صادق و سجاد و باقر، مجتبی دارد بقیع

خلق شد عالم ز یُمن خلقت آل عبا

یک تن از پنج تن آل عبا دارد بقیع

همدم دل دادگان و محرم محراب راز

هست زین العابدین، بنگر چه ها دارد بقیع

حاصل آیات قرآن، باقرِ علم رسول

وارث فضل و کمال انبیا دارد بقیع

صادق آل محمّد، ناشر احکام حق

دین و دانش را، رئیس و پیشوا دارد بقیع

در نظر آید، زمین بر چرخ سنگینی کند

بس که خاکش گوهر سنگین بها دارد بقیع

گر چه تاریک است، در ظاهر ندارد یک چراغ

همچو ایوانِ نجف نور و صفا دارد بقیع

رازها گوید به گوش شب در این جا کهکشان

رمزها از خلقت ارض و سما دارد بقیع

سایه ها نجوا کنان بر مدفن این چارتن

کرده شب گیسو پریشان یا عزا دارد بقیع؟

سر به دیوارش زند هر کس از این جا بگذرد

در سکوتش ناله ها و گریه ها دارد بقیع

چار معصومند و دورند از حریم جدّشان

شِکوه ها از دشمنانِ مصطفی دارد بقیع

آن دو غاصب در جوار مدفن پاک رسول

دور از او جسم امامان را چرا دارد بقیع؟

می کند محکوم، ظالم را به هر دور زمان

گفته ها با زائران آشنا دارد بقیع

بشنو از این قبرها بانگ انا المظلوم را

تا که مهدی باز آید، این ندا دارد بقیع

تا شود ثابت که نور حق نمی گردد خموش

گر چه ویران شد، جلال کبریا دارد بقیع

نالهٔ امّ البنین با اشک زهرا همدم است

در غبارِ غم، جمال کربلا دارد بقیع

چون (حسان) این جا بود، شب ها، مسیر فاطمه

تا که نامحرم نیاید، انزوا دارد بقیع

اشعار هشتم شوال

سالروز تخریب قبرستان بقیع

***

دیشب برای دفتر من همّ و غم شدی

بی حرف پیشِ مطلعِ حرفِ قلم شدی

باور نکرد نیست سرانجام در زمین

مهمانِ رسمی شب شعر خودم شدی

تو از زمان آدم و حوا، وَ قبل از آن

بر روی دست های مشیّت علم شدی

بی مرحمت که روز شما شب نمی شود

اصلاً تو آفریده برای کرم شدی

هشتاد سال و خرده ای انگار می شود

از جمع اهل بیتِ حرم دار کم شدی

با اتفاق هشتم شؤال آن زمان

تنها گریزِ روضهٔ من در حرم شدی

ماندم چرا زمین و زمان زیر و رو نشد

آن موقعی که وارد بازی سم شدی

آن بار هفتمی که لبت رنگ سبز شد

آن بار هفتمی چه قَدَر پر ورم شدی

وقتی که شعله چادر مادر گرفته بود

زخمیِ دست هیزم و چوبِ ستم شدی

حالا بماند این که چه شد بین کوچه ها

حالا بماند این که برای چه خم شدی

«عارف» نگو دگر، نکند فکر می کنی!

مثل مؤید و شفق و محتشم شدی